Dom powinien „oddychać”

Marcin Obuchowicz

Współczynnik oporu dyfuzyjnego pary wodnej dla materiału budowlanego określa jego paroprzepuszczalność w odniesieniu do warunków określonych normowo dla powietrza, które nie stanowi żadnego oporu dla pary wodnej. Wartość współczynnika dla danego materiału mówi nam ile razy jest on mniej przepuszczalny dla pary wodnej w porównaniu do warstwy powietrza tej samej grubości. Można przyjąć, że opór dyfuzyjny (μ) na poziomie 1 (jeden) to pełna paroprzepuszczalność, a każda wyższa wartość to coraz większy opór dla pary wodnej. Wełna mineralna ma doskonałe parametry paroprzepuszczalności. Współczynnik oporu dyfuzyjnego dla wełny mineralnej wynosi μ = 1.

Na rynku dostępne są jednak materiały termoizolacyjne o μ =70 lub większym, co oznacza, że zastosowanie takiego materiału będzie barierą dla pary wodnej, która nie będzie miała szans przedostać się przez materiał i może gromadzić się wewnątrz przegród w budynku, skutkiem czego po osiągnięciu temperatury punktu rosy nastąpi kondensacja pary wodnej (pojawienie się wody w przegrodzie), a w efekcie nastąpi korozja biologiczna i biodegradacja przegrody prowadząca do znacznego obniżenia jej parametrów wytrzymałościowych i termicznych.

Zastosowanie do ocieplania dachów „oddychającej” izolacji termicznej gwarantuje swobodny przepływ pary wodnej na zewnątrz budynku, co zapewnia prawidłowe funkcjonowanie przegrody budowlanej. Przy wyborze termoizolacji warto więc sprawdzić parametr przepuszczalności pary wodnej, który w kodzie CE wyrobu oznaczony jest symbolem MU. Dla wyrobów nie stanowiących oporu dla pary wodnej parametr ten wynosi 1 (MU1).

Marcin Obuchowicz - Posiada bogate doświadczenie w branży techniczno-budowlanej, głównie związane z rozwojem produktów i marketingiem. Absolwent Politechniki Warszawskiej i Warszawskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej. Menedżer ds. Rozwoju Produktów w firmie URSA Polska. Ekspert grupy technicznej Stowarzyszenia Producentów Wełny Mineralnej Szklanej i Skalnej MIWO.